περίβληχρος

-ον, Α

1. πολύ άτονος, αδύνατος, αποχαυνωμένος

2. (το ουδ. ως επίρρ.) περίβληχρον

μέχρι ατονίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + βληχρός «ήσυχος, άτονος, αδύνατος»].